Ana Sayfa

1. Karanlık geceleri severim ben
   Umutlarımı sönük yanan mum ışığına bıraktığım anları
   Beklerim gelecek ve bitirecek
   bu sessizliği
   hasretimin içinde sakladığım
   o şehri
   bana düşman edenlere kanmadan devam edeceğim sevmeye
   ancak bütün erdemsizliklerle yaşamı bize daraltanlara da
   kinimi nefretimi yönelteceğim onurumla
   ve asla yenik düşmeyeceğim kendimle
   neredesin çığlıklarımın yansıması
   neredesin karanlığımın sönük çağrısı
   gel de gör gecenin bendeki o görüntüsünü
   
   saatlerce konuşmadan oturabildiysek eğer
   söylemek isteyip de söyleyemediğimiz şeylerden
   korktuğumuz içindir
   ya da istediğimiz sözcüklerin dansı değil de
   dokunuşlarla arzu dolu gözlerin çakışmasıdır
   şiddeti içeren sevişme anlarımızda
   saldırmak kabullenmektir şeytanın isteklerini
   öyle ki
   zevke tırmanmanın tek patika yolunda
   kaybetmektir olan
   demek ki beklemek yenilgiyi ertelettirmenin
   gelecek zamana bırakıp
   o zaman sevişmenin sanal anıdır
   güçlü bir kadının zayıf anlarını
   kurnazca saldırıya hazır beklemek kalleşliktir
   donjuan uşaklığının diğer bir adıdır
   bizdeki maçoluğun saklayamadığı hayvanlık
   zor geliyorsa eğer sapkınlığımızı dizginlemek
   ya hayvanları izlemeli
   ya da şeytanın kitabını almalıyız